Από τις διατάξεις των άρθρων 321, 322, 324, 332, 682 και 698 του ΚΠολΔ συνάγεται ότι η απόφαση, που εκδίδεται κατά την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, παράγει προσωρινό δεδικασμένο, το οποίο, είτε προτείνεται από τους διαδίκους, είτε λαμβάνεται υπόψη αυτεπάγγελτα και δεσμεύει το δικαστήριο, το οποίο καλείται να δικάσει για άλλη αίτηση λήψης ασφαλιστικών μέτρων και για την αυτή, μεταξύ των ίδιων διαδίκων, διαφορά, μέχρι να πιθανολογηθεί η ύπαρξη νέων στοιχείων (ΜονΠρΠειρ 2667/1999 ΑρχΝ 2002.525, ΜονΠρΚαλ 63/1981 ΕλλΔνη 22.183). Το προσωρινό αυτό δεδικασμένο παύει να ισχύει, αφότου ανακληθεί ή μεταρρυθμιστεί η απόφαση, κατά τα άρθρα 696, 698 ΚΠολΔ, ή αφότου εκδοθεί αντίθετη ή μη απόφαση για την κύρια δίκη (ΑΠ 21/1980 Νομ 26.642, ΑΠ 1180/2003, ΕλλΔνη 2005.4323, ΜονΠρΠειρ 8105/2003, ΕλλΔνη 2001.681, ΜονΠρΚερκ 254/2004, ΙονΕπιθΔ 2004.213, Π.Τζίφρ, Ασφαλιστικά Μέτρα, 1980, σελ 68, αριθ. 24. α, Β. Βαθροκοίλη, άρθρο 695 ΚΠολΔ, αριθμός 20, για τα παραπάνω, βλ την 5255/2007 ΜονΠρωτ Θεσσαλονίκης, Νόμος).
